Beste eigenaars,
6 december was het Sinterklaas en op het Domaine des Nobertins was iedereen de dagen voor zijn komst druk in de weer, maar niet om deze reden. De pomp van circuit 4 had het begeven en... er was geen water meer voor het grootste deel van het domein. Maar waar was de reservepomp? In reparatie want we hadden een nieuwe pomp gekocht en zij was het die ons problemen bezorgde.
Ik bespaar je alle details, maar bij veel beheerders stond de telefoon niet stil: "Een oplossing?", " Water alstublieft!". De mensen die permanent op het landgoed wonen zijn onze oudsten. Ze zijn niet erg doe-het-zelf maar hechten belang aan hun comfort.
Velen van ons (bestuur en vrijwilligers) zochten naar een snelle oplossing. Het bleek onmogelijk om onderdelen te vinden om de pomp te herstellen. Het was ook onmogelijk om direct een nieuwe pomp te hebben. Uiteindelijk vond de eigenaar van het reparatiebedrijf een pomp voor ons op de Noordpool bij de Kerstman (niet helemaal, maar niet ver van zijn huis). De commissie accepteerde het aanbod en onze pomp was onderweg. Die arriveerde in de nacht van zaterdag op zondag en om 6 uur 's ochtends kwam de installateur aan tegelijk met de particuliere transporteur om de "nieuwe pomp" aan te sluiten. Zes uur lang probeerden twee mensen de pomp te starten. Dat lukte niet. Aanvaard dus mijn excuses en die van het bestuur maar er is nog steeds geen water voor een groot deel van het domein. We zullen zeker een oplossing vinden, maar heb geduld.
Door dit verhaal heb ik veel mensen leren kennen. Elk legde me uit wat we moeten doen om te voorkomen dat dit nog een keer zou gebeuren, erop wijzend dat we in de commissie geen helden waren. Ik erken dat ik in mijn werk als fysiotherapeut zelden met dit soort incidenten word geconfronteerd.
Er moet een goed netwerk zijn op het domein, want ik ben de hele zaterdagmiddag gecontacteerd door eigenaren die me hun verhalen vertelden: problemen in hun buurt, vreemde rekeningen, vertrouwensconflicten met de commissie (vorige, huidige, toekomstige), aankoop van de grond ernaast om rust hebben, enz. Ik begrijp nu beter waarom een bestuurder zelden langer dan twee jaar op post blijft. Bijna alle voormalige bestuursleden die ik heb ontmoet, zijn "slachtklaas" geworden. Ja, als je belangrijke beslissingen neemt, maak je sommige mensen ontevreden en begint het gevecht!
Maar ik ben trots op mijn keuze om deel uit te maken van dit nieuw bestuur. Ik ontdek een wereld van binnenuit, en begin te begrijpen wat iedereen in zijn tijd heeft bereikt. Ik aanvaard om sommigen ontevreden en anderen tevreden te maken. Ik breng mijn bijdrage aan dit gebouw dat het Domaine des Nobertins is. Hou van me of vervloek me, maar ik hou van jullie met liefde en dankbaarheid. Ik heb het hele weekend zonder water in het chalet doorgebracht om met andere mensen naar een oplossing te zoeken, maar … niets.
Handelen, handelen, vooruitgaan, volhouden en het beste brengen, dit is mijn motto.
De huidige president,
Bruno.
